Im więcej masz czasu, tym mniej zrobisz.

Pamiętam dni, kiedy miałam mnóstwo wolnego czasu. To nie było tak dawno. Jeszcze rok temu nie miałam pomysłu na siebie, a jedyną podporą i klepsydrą mierzącą dni były moje studia. Wracając po uczelni nie robiłam nic konstruktywnego - zabijałam czas leżąc w łóżku i przeglądając internet. Od czasu do czasu, sięgałam po książkę. Nie wiedziałam co mogę ze sobą zrobić, oprócz wyjścia ze znajomymi, więc nie robiłam nic.

Dzisiaj mogę powiedzieć, że mój dzień wygląda znacznie inaczej.

Paradoksalnie, odkąd mam mniej czasu wolnego - robię znacznie więcej rzeczy. Pracuję i studiuję, a w przerwach pomiędzy obowiązkami znajduję czas na uczenie się dodatkowo angielskiego, czytanie książek, a nawet co wydawało się kiedyś niemożliwe - kilka razy w tygodniu biegam. Prowadzenie bloga, to kolejny element ubarwiania mojego życia. Zakupiłam planner, bez którego dzisiaj nie wyobrażam sobie rozpoczęcia dnia - nie pamiętam rozkładu tygodnia na pamięć, a z urządzeń elektronicznych nie lubię korzystać. A w nim mogę zapisać wszystko, od zakupów, po czynności, które muszę wykonać. Podobno zapisywanie rzeczy sprawia, że mamy większą motywację, że to zrobimy - podpisuję się pod tym całą sobą. Rzecz zapisana w kalendarzu to dla mnie świętość, bez wykonania której nie mogę już dzisiaj swobodnie spać. Mały głosik ciągle przypominałby mi o tym, czego jeszcze nie zrobiłam.

Zdrowym kopniakiem okazały się też blogi. Namiętnie czytałam o efektywnym planowaniu dnia, o niemarnowaniu chwili, ale zanim sama wdrożyłam to w życie minęło sporo. A przepis jest dość banalny: wstań i zacznij robić coś, co Cię ubogaci. Nie "od jutra", i nie "w przyszłości". Przyszłość jest już dzisiaj.

Zmotywować się nie jest łatwo, bardzo długo szukałam bodźca, który sprawiłby, że zacznę robić coś sumiennie. U mnie okazała się nim praca.